هَنــوز بَـرایـت مینویسَم . . .دُرُست شبیـهِ کودَکی نابینـــا . . .که هَر روز بَرای ماهی ِ قرمز ِ مُرده اش غــَذا میریـزَد . . .
گاهی اوقات دلم میخواهد ...
خرمایی بخورم و برای خود فاتحه ای بفرستم؛
شادیش ارزانی کسانی که رفتنم را لحظه شماری میکردند !